የሞት ዳንስ
ማክሰኞ ማለዳ ነበር። ከቤተክርስትያን አባላት ጆሮ ርቀን በግልፅ እና በቅንነት የምንነጋገርበት ከመንገድ ውጪ በሆነው ቡና ቤት ተገናኘን። እዚያ ብዙ ጊዜ ተገናኘን እና በዚያች ትንሽ ቦታ ብዙ ህይወት ተካፍለናል። እኛ ሁለት ፓስተሮች ነበርን ስለ ልጆቻችን፣ ትዳሮቻችን፣ ተስፋዎች፣ ደስታ እና ብስጭት በአገልግሎት ላይ አለን።
በዚህ ቀን, ጓደኛዬ በሩን ሲያልፍ, የተለመደውን ባንተር አልተለዋወጥንም፡፡ እሱ እየታገለ ነበር፣ እና አይቻለሁ። በቅርቡ አዲስ ቦታ ወስዷል, ነገር ግን አንዳንድ የተለመዱ ብስጭቶች ይመለሳሉ. አጭር የጫጉላ ሽርሽር ነበር። በአገልግሎት እየተናደ ሄደ።
“አንዳንድ ጊዜ እንደ አምልኮ ፓስተር፣ እንደ ዳንስ ድብ ሆኖ ይሰማኛል። ለህዝቡ መነሳት እና ማከናወን የእኔ ስራ ነው, እና አፈፃፀሙ ጥሩ እስከሆነ ድረስ, ሁሉም ሰው ደስተኛ ነው. ከእኔ በቀር። የሆነ ነገር ጎድሏል እና ምን ማድረግ እንዳለብኝ አላውቅም።
በእሱ ውስጥ ያለውን እና የሚሰማውን አንዳንድ ብስጭት በማስኬድ የሚቀጥሉትን ሁለት ሰዓታት አሳልፈናል። ጠየቅኩት፣ “ከዚህ በላይ የተሟላህ መቼ ነው?”
የሰጠው ምላሽ ትንሽ ተገረምኩ፡- “ከአንድ ሰው ጋር አንድ ለአንድ ተቀምጬ ስሄድ እና እንዳስተዳደርኳቸው እየተሰማኝ ስሄድ በጣም ደስተኛ ነኝ።
እዚህ ጋር አንድ የማይታመን ተሰጥኦ ያለው እና የመድረክ መገኘት ያለበት ሰው ነበር። በአንዳንድ የአገሪቱ ትላልቅ አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ አምልኮን መርቷል, እና የጎደለው ከሰዎች ጋር ያለው ግንኙነት ነበር. ያገኘው ስኬት እሱ እንዲያገለግል ከተጠራበት ጉባኤ እንዲገለል አድርጎታል። በግ እረኛነት ወደ ማምረት አገልግሎት ተሸጋግሯል።
ያንን ንግግር ከጭንቅላቴ ማውጣት አልቻልኩም። ጓደኛዬ የተናገረውን ፣ ተሰማኝ ።
የራሴ ቃላቶች ሲገርሙኝ አጭር ውይይት ያስታውሰኛል። አንድ ቀን ምሽት ከስብሰባ ቀናት በኋላ ወደ በሩ ገባሁ፣ እና ባለቤቴ “ቀንህ እንዴት ነበር?” ብላ ጠየቀችኝ።
“ዛሬ በአጥቢያ ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ካለ ፓስተር
ይልቅ የአንድ ኮርፖሬሽን ምክትል ፕሬዚዳንት ሆኜ ተሰማኝ። በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ካሉ ሰዎች ጋር መገናኘት ናፈቀኝ።
ግን እውነቱ ግን ብዙ ቀናት ጥሩ ነበርኩበት። ሰዎች ጣጣ ናቸው። እነሱ የተዝረከረኩ፣ ተስፋ የሚያስቆርጡ እና ብዙ ጊዜ የሚፈስሱ ናቸው። ቀኖቼን ድርጅት በመምራት መሙላት ቀላል ነበር (ትርጉም ባይኖረውም)።
ዩጂን ፒተርሰን እንዳሉት
የአርብቶ አደር ሥራ መጠነኛ፣ ዕለታዊ፣ የተመደበ ሥራን ያካትታል። እንደ እርሻ ሥራ ነው። አብዛኛው የአርብቶ አደር ስራ ጎተራውን ከማጽዳት፣ ድንኳኑን መጨፍጨፍ፣ ፍግ መዘርጋት፣ አረም ከመሳብ ጋር ተመሳሳይ የሆኑ አሰራሮችን ያካትታል። ይህ በራሱ መጥፎ ስራ አይደለም ነገር ግን በእለት ተእለት ሰልፍ ላይ የሚያብለጨልጭ ስቶርን እንደጋለን ከጠበቅን እና ከዚያም ሎሌ ሹፌራችንን ወደሚያዘጋጅልን ጎተራ ከተመለስን በጣም እናዝናለን እና መጨረሻ ላይ በአሰቃቂ ሁኔታ እንሆናለን። ቂመኛ.
እሱ በጣም ትክክል ነው። በጊዜ ሂደት፣ በመጋቢነት
ስራ አስተሳሰቤ ውስጥ ስውር እና ተጨማሪ ለውጥ ተፈጠረ። ትኩረቴ ሰዎችን ከማገልገል ወደ እነርሱ ማስተዳደር ተለወጠ። ከሰዎች ልማት
ይልቅ ስለ ድርጅታዊ ልማት አባዜ ጀመርኩ። ድሎች በሰዎች አገልግሎት ሳይሆን በፕሮግራሞች መለኪያ ብቻ መገለጽ ጀመሩ።
ሰዎችን ከምንገለገልላቸው ይልቅ እንደምናገለግላቸው
ሰዎች ማየት ጀመርኩ። ይህ ወይ/ወይም ሀሳብ እንዳልሆነ አውቃለሁ። ለአገልግሎት ሁለቱም ድርጅታዊ እና ሰዎች አሉ። ነገር ግን የእኔ
ነጥብ ወደ ሁለቱም ገጽታዎች መደገፍ አለብን ነው; ጥሩ ድርጅታዊ መሪዎች መሆን አለብን ነገርግን ሰዎችን በእውነት ዋጋ መስጠት
እና ማሳተፍ አለብን።
ከሪክ ዋረን ከተማርኳቸው ጠቃሚ ግንዛቤዎች አንዱ ስለ ጤናማ ቤተ ክርስቲያን ቅድሚያ የሚሰጣቸውን
ጉዳዮች ነው። ናቸው
(1) የእግዚአብሔር ዓላማዎች
(2) ሰዎች
(3) ፕሮግራሞች
(4) ንብረት
ትዕዛዙ ወሳኝ ነው፣ እና ቁጥር ሁለት እና ሶስት
መቀያየራችንን ገባኝ። ፕሮግራሞቻችን (ሚኒስቴር መስሪያ ቤቶች) ቅድሚያ በሚሰጧቸው ጉዳዮች እና ትኩረቶቻችን ላይ ሰዎችን ዘልለው
ገብተዋል።
አላማችን መልካም ነበር። ፕሮግራሞቻችን ሰዎችን የመገሰጽ እና የማደግ ዘዴዎች
እንደሆኑ ተስፋ አድርገን ነበር። ነገር ግን ካልተጠነቀቅን, እቅድ, ምርት እና ተሳትፎ ትኩረቱ ይሆናሉ, እና ፕሮግራሙ የተነደፈው
ትክክለኛ ሰዎች በድርጅታዊ አደረጃጀት ውስጥ ይጠፋሉ.
ለዚህ ችግር መንስኤ የሆነው ሌላው ምክንያት
ፕሮግራሞች ለመለካት ቀላል ናቸው. በመቀመጫዎቹ ውስጥ ያሉትን ሰዎች ቁጥር መቁጠር ቀላል ነው, ስለዚህ ብዙውን ጊዜ የሚከበረው
ይህ ነው. ነገር ግን ሰዎችን ለመንከባከብ የቤተክርስቲያን ወይም የአገልግሎት መጠን ምንም አይደለም. አንዳንድ ትልልቅ አብያተ
ክርስቲያናት በጣም ግላዊ እና ለሰዎች የዋህ ናቸው። አንዳንድ ትናንሽ አብያተ ክርስቲያናት ግላዊ ያልሆኑ እና ለሰዎች ከባድ ናቸው።
ስለ መጠኑ አይደለም ፣ ግን አስተሳሰብ።
እንዲሁም ከሥራ ወይም ከኃላፊነት ጋር ምንም
ግንኙነት የለውም. የእርስዎ ዋና ኃላፊነት ድርጅታዊ ወይም ተግባራዊ ቢሆንም፣ አሁንም ሰዎችን በግል እንክብካቤ እና እንክብካቤ
ማስተናገድ ይችላሉ።
ከሦስት መቶ ዓመታት በፊት የታላቁ እንግሊዛዊው
ፒዩሪታን ሪቻርድ ባክስተር የተናገራቸው ቃላት ከዚህ የበለጠ ወቅታዊ ሆነው አያውቁም፡-
የአገልግሎታችን አጠቃላይ ዓላማም ለህዝባችን
ባለን ፍቅር መሆን አለበት። ከጥቅማቸው በላይ የሚያስደስተን ነገር እንደሌለ እንዲገነዘቡ ማድረግ አለብን። ለእነሱ የሚጠቅማቸው
ለእኛም የሚጠቅም መሆኑን ልናሳያቸው ይገባል። እነርሱን ከሚጎዳው በላይ የሚያስጨንቀን ነገር እንደሌለ ሊሰማን ይገባል።
Comments